از آنجایی که انسان یک موجود اجتماعی است، پس نیاز به برقراری ارتباط با دیگران دارد. ارتباط برقرار کردن در دنیای امروزی، یکی از مهم ترین اهداف جامعه ی بشری است. انسان ها برای این که بتوانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند، نیاز به صحبت کردن دارند. اما با توجه به این که امروزه تعداد زبان های جهان بسیار زیاد شده، ارتباط برقرار کردن آدم ها با یکدیگر با مشکل مواجه شده است. تعداد زبان های جهان به عدد ۷۱۰۰ رسیده که عدد بسیار بزرگی است. حالا بيشتر این زبان ها با لهجه ها و گویش های مختلف صحبت می‌شود که کار را از پیش سخت تر می‌کند. از آنجایی که بیشتر مطالب موجود در دنیای مجازی و واقعی به زبان انگلیسی است، اگر به این زبان آشنا و مسلط نباشیم، انگار که نابینا و ناشنوا هستیم. زبان انگلیسی، یک زبان بین المللی و جهانی است و همه ی مردم دنیا برای ارتباط برقرار کردن در یک کشور غریبه، از این زبان استفاده می‌کنند و اگر به این زبان مسلط نباشیم و قصد سفر بین المللی داشته باشیم، مطمئنا با مشکل مواجه می‌شویم. اما نگران نباشید. ما در این مقاله، یادگیری زبان انگلیسی از طریق برقراری ارتباط و بودن در محیط انگلیسی زبان را به شما خواهیم گفت.
این روش یادگیری بسیار موثر و ساده است. بگذارید با یک مثال به شما توضیح بدهم که دقیقا منظور حرف من چیست. یک نوزادی که تازه به دنیا آمده را تصور کنید. او در ابتدا نمی‌تواند صحبت کند و سعی می‌کند منظور خود را با گریه کردن و ایما و اشاره به بقیه بفهماند. اما مغز او همیشه در حال فعالیت است و صحبت های اطرافیانش را می‌شنود. حتی اگر پدر و مادر این کودک فارسی زبان باشند، اما فقط به زبان انگلیسی در خانه با یکدیگر صحبت کنند، قطعا این کودک زبان انگلیسی را می‌آموزد و نه زبان فارسی. این کودک فقط با بودن در محیط و گوش کردن به راحتی توانست زبان انگلیسی را بیاموزد. بدون هیچ دردسری. او بزرگ می‌شود و حالا که زبان انگلیسی را می‌فهمد، می‌خواهد با پدر و مادرش ارتباط برقرار کند. او کم کم کلمات انگلیسی را به زبان می‌آورد و حالا می‌تواند با بقیه صحبت کند. این برقراری ارتباط با دیگر انگلیسی زبان ها، زبان انگلیسی او را تقویت می‌کند و حالا او کامل به این زبان مسلط است در حالی که قاعدتا باید زبان مادری اش فارسی باشد. گوش و زبان این کودک به انگلیسی عادت کرده است و حالا او یک انگلیسی زبان است. درست است که این روش در کودکی بیشتر جواب می‌دهد اما از آنجایی که مغز همان مغز است، پس ما نباید این روش یادگیری زبان بسیار ساده را کنار بگذاریم به فکر این که دیگر از سن ما گذشته. اصلا اینگونه نیست.
در محیط قرار بگیرید
مثلا اگر شما به یک کشور انگلیسی زبان مهاجرت کنید و هیچی از انگلیسی ندانید، بالاخره برای برطرف کردن نیاز های خود، به برقراری ارتباط نیاز دارید و این ارتباط برقرار کردن و بودن در محیط، باعث می‌شود که کم کم کلمات انگلیسی در ذهن و حافظه ی شما بنشیند و شما آن ها را یاد می‌گیرید. حالا شما برای رفع نیاز های خود، مجبور به صحبت کردن با دیگران می‌شوید و دست و پا شکسته کلمه های مختلف را به زبان می‌آورید و این روند آنقدر ادامه پیدا خواهد کرد تا شما کاملا به یک سری از کلمات و جملات در مکان های خاص مسلط می‌شوید. به عنوان مثال شما در یک فروشگاه به یک سری از کلمات و جملات نیاز پیدا خواهید کرد و این تکرار رفت و آمد در این مکان، باعث می‌شود که شما به این کلمات و جملات مسلط شوید. این روش را در مکان های مختلف مثل بیمارستان، ورزشگاه و مکان های مختلف دیگر تکرار می‌کنید و کاملا ناخودآگاه به این زبان مسلط می‌شوید.
به طور مرتب صحبت کنید
یک برنامه ی منظم درست کنید و با اشخاص انگلیسی زبان در زمینه ها و موضوعات مختلفی در روز های مختلف، طبق برنامه ای که درست کرده اید، صحبت کنید. سعی کنید موضوعاتی که برای بحث کردن انتخاب کرده اید، موضوعات متفاوتی باشد و همه ی حوزه ها را در بر بگیرد و بهتر است که روش های مختلفی را برای این کار انتخاب کنید. مثل چت کردن در یک شبکه ی اجتماعی یا صحبت کردن پشت تلفن یا صحبت کردن رو در رو و یا حتی نوشتن نامه. این کار باعث می‌شود که دست شما برای نوشتن آماده شود و نوشتن برای شما یک امر سخت نباشد. به هر حال زبان انگلیسی در چهار مهارت نوشتن، خواندن، صحبت کردن و گوش کردن خلاصه می‌شود و بهتر است که هر چهار مهارت را تمرین کنیم تا نقطه ضعفی در ما نباشد. شما دائما باید در حال صحبت کردن باشید و از اشتباه کردن نترسید. به هر حال همه اشتباه می‌کنند. مهم این است که از اشتباه خود درس بگیرید و دلسرد نشوید. کلید موفقیت در هر زمینه ای، تلاش و پشتکار است.
یادگیری ناخودآگاه گرامر
بیایید صادق باشیم. ما با این که زبان مادری مان فارسی است، اما قواعد و دستور زبان آن را کامل بلد نیستیم. ما تنها با بودن در یک محیط فارسی زبان و یادگیری کلمات و جملات مختلف و ترتیب بندی یک جمله، می‌توانیم فارسی صحبت کنیم. در حالی که بسیاری از قواعد زبان فارسی را یاد نگرفته ایم. در واقع به صورت ناخودآگاه توانستیم یک سری از قواعدی که به درد ما می‌خوردند را یاد بگیریم و دیگر قواعدی که کاربردی ندارد را اصلا یاد نگرفته ایم. در مورد زبان انگلیسی نیز همینطور است. خود انگلیسی زبان ها هم با بودن در یک محیط انگلیسی، توانستند یک سری قواعد را به صورت ناخودآگاه یاد بگیرند و دیگر قواعد به درد نخور را بلد نیستند. پس بهتر است که دست و پای خودمان را با گرامر و دستور زبان های سخت و پیچیده نبندیم و خودمان را اذیت نکنیم. درست است که باید یک سری قواعد پایه و اصلی را یاد بگیریم، اما بهتر است که خود را در چارچوب این قواعد قرار ندهیم و خودمان را محدود نکنیم. ما ممکن است که با دانستن قواعد و دستور زبان های سخت و پیچیده، نتوانیم یک مکالمه ی ساده با یک انگلیسی زبان داشته باشیم و در برقراری ارتباط عاجز می‌مانیم.
اشخاصی که به اطلاعات بیشتری نیازمند هستند، می‌توانند با مشاورین ما در ارتباط باشند تا همکاران ما با دانش و تجربه ای که دارند، بتوانند شما را در این راه، راهنمایی کنند. امیدوارم همیشه در همه ی مراحل زندگی خود موفق باشید.
