گرامر اسم مصدر بخش مهمی از زبان انگلیسی می باشد چرا که در همه ی مهارت ها چه مکالمه و چه نوشتاری به آن نیاز داریم. پس باید ویژگی های آن را بشناسیم. در ادامه با کاربرد های اسم مصدر در زبان انگلیسی آشنا می شویم. گاهی اسم مصدر را با صفت فاعلی اشتباه می گیرند. در ادامه به تفاوت های آن ها هم می پردازیم.

 

 

 

 

 

اسم مصدر چیست؟

اسم مصدر ها همان افعال ing دار هستند که دیگر فعل به حساب نمی آیند. در آموزش زبان انگلیسی وقتی می خواهیم نقش های مختلفی را که اسم می پذیرند ارائه دهیم، از افعال ing دار استفاده می کنیم. برای این کار باید به یک سری نکات توجه داشته باشیم. مثلا به انتهای eat پسوند ing را اضافه می کنیم. eating به معنای خوردن. سکی از اشتباهات رایج در بین زبان آموزان این است که اکثرا آن را فعل در نظر می گیرند در صورتی که ترکیب فعل+ing، اسم می باشد که از همین رو به آن اسم مصدر می گویند. اسم مصدر ترکیبی از فعل و اسم است که از لحاظ ظاهری شبیه به فعل دارد ولی به صورت اسم معنا می شود.

 

 

 

I enjoy writing – it’s my favorite hobby
من از نوشتن لذت می‌برم – آن سرگرمی محبوب من است.

She gets quite nervous about flying
او در مورد پرواز کردن کاملاً مضطرب می‌شود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

کاربرد اسم مصدر در فاعل

اسم مصدر ها گاهی نقش فاعل می گیرند و در ابتدای جمله می آیند و جمله با اسم مصدر شروع می شود و در ادامه ی آن فعل بکار برده می شود.
در ادامه با چند نمونه اسم مصدر در نقش فاعل آشنا می شویم.

 

Eating vegetables is good for your health
خوردن سبزیجات برای سلامتی شما مفید است

Walking is good for you
پیاده‌روی برای شما خوب است.

Sleeping is hard when your mind is full of thoughts
وقتی ذهنتان پر از فکر و خیال است، خوابیدن سخت است.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

کاربرد اسم مصدر در مفعول

گاهی هم اسم مصدر در نقش مفعول قرار می گیرد. در این حالت، هم به عنوان «مفعول مستقیم» (Direct Object) و هم «مفعول حرف اضافه» (Object of Preposition) کاربرد دارد.

 

مفعول مستقیم:
They hate mowing the lawn
آن‌ها از چیدن چمن متنفرند.
He really enjoys playing tennis
او واقعاً از تنیس بازی کردن لذت می‌برد.
مفعول حرف اضافه:
در مفعول حرف اضافه، بعد از فعل، صفت یا اسم می‌آید.
Would you prefer eating out to staying in
آیا بیرون غذا خوردن را به ماندن در خانه ترجیح می‌دهید؟
I am sorry for being late
بابت تأخیر متأسفم.
I had difficulty in understanding her accent
برای فهمیدن لهجه‌اش مشکل داشتم.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

کاربرد اسم مصدر بعد از حروف اضافه

از این رو که اسم مصدر نوعی اسم است، می تواند در جمله بعد از حروف اضافه بیاید.
بعد از حرف اضافه‌ای که در جمله تنها به کار رفته است:

 

 

 

 

After having a shower, I waited for Steven
بعد از دوش گرفتن منتظر «استیون» بودم.
In spite of studying a lot he didn’t pass the exams
با وجود مطالعه زیاد، نتوانست در امتحانات قبول شود.
بعد از ترکیب «صفت + حرف اضافه»:
They are afraid of losing the match
آن‌ها از باختن در مسابقه می‌ترسند.
John is good at working in the garden
«جان» برای باغبانی کردن خوب است.

 

 

کاربرد اسم مصدر در افعال عبارتی

گاهی بعد از افعال عبارتی Phrasal verbs فعل می آید که باید به شکل اسم مصدر بکار برود.

افعال عبارتی= قید یا حرف اضافه + فعل

 

When will you give up smoking
چه وقت سیگار کشیدن را ترک خواهی کرد؟
She always puts off going to the dentist
او همیشه رفتن نزدِ دندانپزشک را به تعویق می اندازد

 

گاهی هم بعد از افعال عبارتی to می آید که باید تشخیص دهیم آن مصدر با to است یا حرف اضافه. اگر حرف اضافه باشد بعد از آن باید اسم مصدر استفاده شود و اگر جزیی از مصدر کامل باشد بعد از آن باید ریشۀ فعل نوشته شود.
برای تشخص to به جای اسم یا فعلی که پس از آن آمده، ضمیرِ it را قرار دهید اگر جمله معنا بدهد؛ بنابراین حرف اضافه است و بعد از آن باید اسم مصدر بکار رود.

نمونه هایی از to حرف اضافه:

 

I am used to waiting for buses
I am used to it
She didn’t really take to studying English
She didn’t really take to it